ارزیابی تخلفات مردمی در عرصه های منابع طبیعی زاگرس مرکزی (مطالعه موردی: شهرستان سمیرم)

در این پژوهش به بررسی و ارزیابی تخلفات مردمی به عنوان شاخصی مدون و مورد استناد از تخریب منابع طبیعی، در اداره منابع طبیعی و آب خیزداری شهرستان سمیرم در استان اصفهان، پرداخته شد. در همین راستا با بهره گیری از رویکرد تحلیل توصیفی، فراوانی و میزان تخلفات ثبت شده در 2169 فقره پرونده در بازه زمانی 14 ساله بین سال های 1380 تا 1393، در 61 روستای این شهرستان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد، فراوانی تخلفات انجام شده در شهرستان سمیرم، به طور متوسط سالانه 15 درصد رشد داشته است. هم چنین تغییرات میزان ماده 55 نشان می دهد که به طور متوسط در طول 14 سال دوره بررسی، وسعت اراضی دچار حریق 67 درصد رشد داشته است. بر اساس این مطالعه بیش ترین تخلفات ثبت شده مربوط به دام و دام داری شامل ماده های تخلفی 44 مکرر، تبصره 1 ماده 47 و ماده 50 و پس از آن ماده 55 مربوط به تصرف اراضی ملی است. هم چنین نتایج نشان می دهد از نظر فراوانی و میزان تخلفات، اختلاف معنی داری بین بخش های مختلف شهرستان وجود دارد. به طور کلی با افزایش روند فراوانی و میزان تخلفات منابع طبیعی، انتظار شرایط سخت و بحرانی تری را باید برای مدیریت منابع طبیعی این شهرستان متصور بود.