بهبود عملکرد عضله نعلی رت های نر نژاد ویستار از طریق افزایش پپتید وابسته به ژن کلسی تونین (CGRP) در طی یک دوره تمرینات توانبخشی تداومی با شدت متوسط

کاهش فعالیت جسمانی افراد با ضعف عملکرد عصبی عضلانی برای اجرای فعالیت های روزانه همراه است. مطالعات آزمایشگاهی بر تاثیر پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP) بر فعالیت عصبی عضلانی دلالت دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر یک دوره تمرینات توانبخشی تداومی شدت متوسط (MCT) بر بیان ژن CGRP در عضلات اسکلتی رت های نر نژاد ویستار است.

بدین منظور 12 سر موش نر نژاد ویستار با وزن 220-200 گرم، با چرخه خواب 12.12، دسترسی آزاد به غذا و آب و دمای محیطی 2±25 درجه سآنتیگراد، در 2 گروه تمرین و کنترل، به صورت تصادفی قرار گرفتند. گروه تمرین 6 هفته (هر هفته 5 جلسه) تمرین مداوم با شدت متوسط انجام دادند. شرایط گروه کنترل مشابه گروه تمرین بود، ولی تمرین ورزشی انجام نمی دادند. نهایتا 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موش های صحرایی توسط روش استآندارد بیهوش، قربآنی و بافت عضله نعلی تمامی موش ها استخراج شد، سپس برای تعیین میزان بیان پروتیین CGRP از روش وسترن بلات استفاده شد. روش تحقیق تجربی و سطح معنی داری 0.05>p در نظر گرفته شد.

یافته های آماری از خروجی آزمون تی مستقل برای مقادیر بیان پروتیین گیرنده CGRP نشان داد که اجرای شش هفته پروتکل تمرینی MCT سبب افزایش معنی داری در بیان پروتیینCGRP در گروه MCT در مقایسه با گروه کنترل شد (0.048 =p).

نتایج نشان دادند که پروتکل توانبخشی MCT سبب می شود که عملکرد عضلانی در هنگام فعالیت های استقامتی می تواند از طریق افزایش در بیان پروتیین CGRP، بهبودی یابد.