بررسی ترجیحات استفاده کنندگان از فضاهای عمومی ورودی شهرها با تاکید بر معیارهای زیست محیطی (نمونه موردی: باغات سنتی اطراف ورودی شرقی قزوین)

برنامه ریزی بدون توجه به ابعاد مختلف شهری در ورودی شهرها، سبب تجمیع کاربری های ناسازگار، بناهای پراکنده و بی ارزش و خیابان های عریض و بی روح در محورهای ورودی اکثر شهرها شده است. از آنجایی که ورودی شهر نخستین فضای شهری است که افراد با آن برخورد می کنند و نخستین تصویر ذهنی از یک شهر را در میان ساکنان و تازه واردان ایجاد می کند؛ لذا توجه به ترجیحات استفاده کنندگان از فضاهای ورودی شهر و کیفیات آن با تاکید بر معیار های زیست محیطی بسیار اهمیت داشته و ساماندهی آن را ضروری می کند. با توجه به ظرفیت قرارگیری باغات سنتی اطراف ورودی شرقی شهر قزوین و اهمیت بصری محورهای ورودی شهر، این پژوهش به صورت خاص تر به دنبال بررسی اثرات معیارهای زیست محیطی بر انتخاب و ترجیح استفاده کنندگان از محورهای ورودی شهر می باشد.

این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از حیث ماهیت توصیفی-تحلیلی با ماهیت پیمایشی می باشد. در پژوهش حاضر 30 پرسشنامه ویژه متخصصان در سازمان های شهری توزیع گردید و در نهایت با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP معیارهای کلی و زیرمعیارها وزن دهی و اولویت بندی شدند. قلمرو زمانی تحقیق بین سال های 1398-1399 می باشد.

یافته ها: 

نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها نشان می دهد که بیشترین درجه اهمیت معیارها از نظر متخصصین شهری به منظور افزایش ترجیحات استفاده کنندگان از فضای ورودی مربوط به معیار خوانایی است. پس از آن معیارهای سرزندگی، پذیرندگی، تشخص و بهداشت محیط هریک به ترتیب در ترجیحات استفاده کنندگان از فضای ورودی شهرها حایز اهمیت هستند.

بحث و نتیجه گیری:

 وضعیت هریک از معیارهای کیفی ترجیحات استفاده کنندگان از فضای ورودی در باغات سنتی ورودی شرقی شهر قزوین بررسی شده و در نهایت پیشنهادهایی به منظور ارتقاء کیفیت ورودی از طریق سکانس بندی ورودی ارایه گردیده است.