تجزیه و تحلیل کارکردهای بیومکانیکی بلیدپلیت غیریکپارچه: آنالیز المان محدود

یکی از این اختلالات بصورت خاص در زانو بصورت ژنوواروس و ژنووالگوس می باشد. اندیکاسیون مشخص برای اصلاح این مشکلات وجود دارد که این اصلاح معمولا بصورت جراحی با استیوتومی و تغییر شکل و ثابت کردن استخوان در موقعیت جدید می باشد. در این زمینه تکنیک های فراوانی چه از نظر جراحی، چه از نظر نوع استیوتومی و چه از نظر نوع و وسیله فیکساسیون وجود دارد. هدف این مطالعه طراحی نمونه مدولار بلیدپلیت و مقایسه المان محدود این دو حالت است. در این پژوهش رفتار بیومکانیکی دو روش با بارگذاری شبه استاتیک روی مدل ساخته شده در نرم افزارهای المان محدود بررسی می شود. برای این منظور از تصاویر ثبت شده به روش سی تی اسکن از یک مرد 37 ساله در 384 مقطع بصورت محوری استفاده گردید و جهت پردازش به نرم افزار میمیکس منتقل شد. سپس، مدل تحت آنالیز بیومکانیکی به صورت شبه استاتیک در محیط نرم افزار آباکوس قرار گرفت. برای دستیابی به مدل واقعی از لحاظ خواص، استخوان بصورت ارتوتروپیک و ایمپلنت استیل ضد زنگ در نظر گرفته شد. در مقایسه تنش در بلیدپلیت و استخوان ،در نوع بلیدپلیت مدولار تنش هم روی پلاک و هم روی استخوان کمتر می شود که احتمالا به دلیل اتلاف انرژی در محل اتصال بلید و پلیت می باشد. کرنش در بلید پلیت مدولار به میزان قابل توجهی کمتر از بلید پلیت های قدیمی می باشد منتها از این نظر کرنش استخوان بدون ارتز شباهت بیشتری به گذاشتن بلید پلیت های قبلی دارد.