زنان در فعالیت های المپیک سولیداریتی در ایران: از بارسلون تا ریو (مطالعه موردی دوره های فنی 1993 تا 2016)

کمیسیون همبستگی المپیک یکی از قدرتمندترین کمیسیون های کمیته بین المللی المپیک می باشد که با توان مالی بسیار بالا نقش مهمی در حمایت از اعضاء خود در سراسر دنیا دارد. دوره های فنی ویژه مربیان از جمله برنامه هایی است که در بخش فعالیت های جهانی توسط این کمسیون درکشورها برگزار می شود. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت و جایگاه زنان در روند برگزاری این دوره ها طی یک دوره 24 ساله از المپیک بارسلون تا پایان المپیک ریو انجام شده است. مطالعه حاضر از جمله مطالعات با رویکرد کیفی بوده که با استراتژی مطالعه موردی چند وجهی کلی انجام شده است. جامعه مورد مطالعه کلیه دوره های فنی بوده که طی سال های 1993 تا 2016 به درخواست کمیته ملی المپیک ایران برگزار شده است. نتایج حاصل از مطالعه نشان می دهد که میانگین حضور زنان در دوره های فنی بسیار پایین و از بین 77 دوره برگزار شده در این خصوص تنها 4 دوره اختصاصی ویژه زنان می باشد. همچنین مقایسه میزان حضور زنان نشان از آن دارد که تعداد زنان شرکت کننده مابین سال های 2008 تا 2012 بیشترین و بین سال های 2012 تا 2016 کمترین تعداد را به خود اختصاص داده است. با توجه به دستورالعمل جدید کمیته بین المللی المپیک مبنی بر تشویق زنان به حضور در رقابت ها و چشم انداز آن مبنی بر حضور 50 درصدی زنان در المپیک به نظر می رسد به منظور بهبود وضعیت حضور زنان نیاز است کمیسیون همبستگی المپیک برنامه ریزی ویژه ای را در راستای اهداف دستورالعمل المپیک2020 اعمال نماید.