بررسی نقش پاسخگویی بر توسعه پایدار با تاکید بر پاسخگویی پارلمانی جمهوری اسلامی ایران

نمایندگان زیادی به مجلس شورای اسلامی  وارد شدند و در نهایت پس از 4 یا 8 سال می روند اما کارنامه قایل استنادی از کمیت و کیفیت حضور نمایندگان وجود ندارد.هیچ فرآیند نظارتی بر عملکرد آن ها وجود نداشته و تعهد به پاسخگویی نیز نهادینه نشده و این در حالی است که آن ها نماینده یک جمعیت قابل توجه‏ای از مردم هستند. در این مقاله به دنبال بررسی سازوکار و چالش های پاسخگویی پارلمانی در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران هستیم. این پژوهش کاربردی با روش تحقیق کیفی و تحلیل مضمون مصاحبه با خبرگان مدیریتی و نظارتی سازمان ها صورت پذیرفت و محقق پس از مطالعه کتابخانی و مطالعه ادبیات نظری موضوع با مصاحبه خبرگان و کدگذاری محتوای مصاحبه به شناسایی ابعاد و مولفه‏های چالش‏های پاسخگویی پارلمانی پرداخته و در نهایت 4 بعد قواعد رفتاری، شفافیت عملکرد، نطارت سازمانی، نظارت حقوقی بعنوان چالش‏های پاسخگویی پارلمانی شناسایی شد. پاسخگویی پارلمانی بعنوان مطالبه از نماینده خود در امر قانون‏گذاری مقوله حایز اهمیتی است که بررسی‏ها نشان می دهد در ایران بطور جدی شکل نگرفته اما امروز آگاهی سیاسی و مطالبه گری مردم این نیاز را در سطح جامعه بیش ار پیش شکل داده است. جامعه می خواهد نماینده منتخب اش یک معیار برای ارزیابی و پاسخگویی داشته باشد.