بررسی رشد گل جعفری در روش های مختلف کوددهی با کودهای کامل با نسبت های مختلف NPK

تغذیه یک رکن اساسی در رشد و پرورش گیاهان است. شیوه کود دهی و حاصلخیز نمودن خاک و بسترهای کشت، نقش مهمی در تولید کمی و کیفی محصولات زراعی و باغی دارد. این تحقیق با هدف تهیه چند فرمول کودی و چند روش کود دهی بر رشد گیاه محک (گل جعفری) طراحی و اجرا شد. چهار نوع فرمول کودی با نسبت های مختلف N، P و K و مقادیر ثابت ریزمغذی ها به عنوان کودهای مایع کامل در آزمایشگاه علوم خاک مجتمع آزمایشگاهی شیخ بهایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران تهیه شدند. در یک طرح بلوک های کامل تصادفی، اثر 13 تیمار مختلف کودی به همراه یک تیمار شاهد شامل استفاده از کودهای مختلف در زمان های مختلف رشد رویشی و زایشی و هر تیمار در چهار تکرار بر رشد گل جعفری مورد ارزیابی قرار گرفت. شاخص های رشد رویشی گیاه شامل ارتفاع نهایی گیاه، تعداد گل و شاخه های جانبی، وزن تر و خشک ریشه، گل و اندام هوایی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج کلی نشان داد که روش های مختلف کود دهی و فرمول های متفاوت کودی بر رشد گیاه، اثر مثبت در مقایسه با شاهد داشت. تغییرات رشد گیاه در مقایسه با شاهد و در روش ها و فرمول های کودی معنی دار بود. بهترین اثر بر رشد گیاه در تیمار شماره 6 دیده شد و این تیمار برای رشد این واریته از جعفری توصیه می شود. در این تیمار، در هفته چهارم از کاشت نشاء از فرمول اول شامل نسبت پایه نیتروژن، فسفر و پتاسیم، 15-10-15 و در هفته های پنجم و ششم از فرمول دوم شامل نسبت پایه نیتروژن، فسفر و پتاسیم، 15-20-30، استفاده شد.