آیا بهادارسازی می تواند ثبات مالی را بهبود بخشد؟ (مطالعه موردی ایران)
بهادارسازی به عنوان مکانیزمی برای افزایش ثبات مالی و فرآیندی است که در آن برای بانک ها فرصتی فراهم می کند تا از نقش سنتی خود یعنی واسطه گری مالی فاصله گرفته و از منابع حاصل از دریافت اصل و سود تسهیلات برای توزیع مجدد منابع جهت تامین مالی در اقتصاد عمل می کند و به این ترتیب، نقش مهمی در تعدیل ریسک اعتباری و تبدیل دارایی های نقد به اوراق بهادار قابل فروش دارد. در این پژوهش، از سه فرمت رویکرد GMM برای 16 بانک منتخب در شبکه بانکی ایران استفاده شده و نتایج نشان می دهد رشد اقتصادی به دلیل افزایش مقیاس های اقتصادی و تاثیر آن در ایجاد منابع مالی جدید به بخش های مالی تاثیر مثبت و معنی دار بر ثبات مالی بانک ها دارد. مطالبات غیرجاری تاثیر منفی و معنی دار بر ثبات مالی داشته و ظرفیت بانک ها را در پیگیری ظرفیت های خود جهت تامین مالی کاهش می دهد. بهادارسازی دارایی ها تاثیر منفی و معنی دارد بر ثبات مالی شبکه بانکی داشته است در حالی که نتایج نشان می دهد با افزایش اندازه بهادارسازی نظام مالی ایران، ثبات مالی بیشتر در شبکه بانکی ایران را به دنبال خواهد داشت.
-
اثر افشای اطلاعات عمومی بانک ها بر سودآوری با توجه به عوامل محیطی اقتصادی
*، وهاب قلیچ
فصلنامه پژوهش ها و سیاست های اقتصادی، بهار 1403 -
آیا ادغام بانک ها، ریسک عملیاتی و ریسک بازار را کاهش می دهد؟
*، زینب خلیل ارجمندی
Journal of Money & Economy، -
بررسی تاثیر متغیرهای مالی و غیرمالی در ارزش افزوده اقتصادی بانک های ایرانی
، *
نشریه پژوهش های پولی - بانکی، زمستان 1400 -
تحلیل قابلیت عقود انتفاعی در نظام تامین مالی خرد اسلامی با استفاده از روش تاپسیس فازی
وهاب قلیچ، *
مجله بررسی مسائل اقتصاد ایران، بهار و تابستان 1399