ارزیابی مولفه ی استحکام در تاب آوری لرزه یی سازه های قاب مهاربندی شده ی کوتاه و میان مرتبه در ساختگاه نزدیک گسل

یکی از رویکردهای چندجانبه ی مقابله با آثار تخریبی سوانح، که در سال های اخیر به آنها توجه شده است، رویکرد تاب آوری است. در پژوهش حاضر، به تبیین و ارزیابی «مولفه ی استحکام» تاب آوری لرزه یی برای دو نوع سازه ی فولادی با اسکلت مقاوم لرزه یی حاوی پنل های با مهاربندی همگرا و شورون در دو پیکربندی یک سویه و دوسویه در دو تیپ کوتاه و میان مرتبه پرداخته شده است. ابتدا با انتخاب پیکربندی های مناسب سازه یی و مدل سازی رفتار غیرارتجاعی اعضا، دسته یی از رکوردهای حوزه ی نزدیک لرزه یی به سازه ها اعمال شده است، سپس با انجام تحلیل های دینامیکی افزاینده (IDA)، پاسخ ها استخراج شدند و پایه یی برای تهیه ی منحنی های شکنندگی لرزه یی قرار گرفتند. پس از آن «مولفه ی استحکام» تاب آوری لرزه یی برای سازه های مورد مطالعه تعیین و ارزیابی شدند. نتایج نشان دادند که شاخص های مولفه ی استحکام تاب آوری لرزه یی پیکربندی شورون یک سویه در سازه های کوتاه مرتبه و پیکربندی دوسویه در سازه های میان مرتبه تا 9٪ بزرگ تر از شاخص مربوط به پیکربندی های دیگر هستند.