تحلیل نقش میانجی گری مسئولیت پذیری در تبیین تاثیر هوش اجتماعی بر شادکامی پرستاران

شیوع بیماری کرونا، آسیب جسمانی و روانی زیادی بر کادر درمانی مخصوصا پرستاران وارد کرده و شادکامی آنها را کاهش داده است. بنابراین، این مطالعه با هدف تحلیل نقش میانجی گری مسیولیت پذیری در تبیین اثر هوش اجتماعی بر شادکامی پرستاران بخش کرونای انجام گرفت.

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه آماری تحقیق شامل 310 نفر از پرستاران بخش کرونا بیمارستانهای استان اصفهان در سال 1399 بودند که به روش نمونه گیری چند مرحله‎ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه‏های هوش اجتماعی Tet، مقیاس مسیولیت پذیری و پرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شد و داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون مدل سازی معادلات ساختاری از طریق نرم افزار AMOS  نسخه 26 مورد تحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان داد اثر مستقیم مسیولیت پذیری (52/0=Beta و 02/0=P) و هوش اجتماعی  (46/0=Beta و 02/0=P) هم چنین اثر غیرمستقیم هوش اجتماعی (3/2=t-value) با میانجیگری مسیولیت پذیری بر میزان متغیر شادکامی، معنادار  به دست آمد (05/0>P).

با توجه به نقش ابعاد هوش اجتماعی و مسیولیت پذیری بر میزان شادکامی پرستاران، به نظر می رسد با تقویت هوش اجتماعی و مسیولیت پذیری در پرستاران، می توان شادکامی و عملکرد مراقبتی آنان را ارتقاء داد.