بررسی تحلیلی ترجمه کلیله و دیمنه احمد قاضی بر مبنای مقدمه و باب بوف و زاغ

کلیله و دمنه نصرالله منشی توسط احمد قاضی به زبان کردی ترجمه شده است که به سبب برخی ویژگی ها و برخورداری از خصایص هنر ترجمه، اهمیت ویژه ای دارد. مترجم با اطلاع از فنون ترجمه تلاش می کند تا اثری ادبی از لحاظ فرم و محتوا پدید آورد. این مقاله به شیوه مطالعه تطبیقی تحلیلی به ارزیابی ویژگی های ترجمه کلیله و دیمنه قاضی می پردازد و با استناد به دلایلی که محققان در زمینه ترجمه هنری از یک اثر ادبی ارایه داده اند، در پی معرفی این اثر است. یافته ها نشان می دهد که هرچند مترجم در برگردان معانی و مفاهیم اثر و به ویژه در انواع کنایات، استعارات، جملات و عبارات به شیوه نصرالله منشی عمل می کند، اما با اعمال برخی افزایش ها و کاهش ها، جابجایی های معانی و مضامین عبارات عربی و معادل یابی های واژگان و اصطلاحات در زبان مقصد به ترجمه خود اصالت می دهد. در عین حال بی توجهی نسبت به ماهیت زبان ادبی و برخی اصول ترجمه نظیر حذف های بی قاعده و عدم تبعیت از شیوه ای یکسان در بخش های مختلف، اثر وی را از لحاظ فرم و از نظر انتقال پیام دچار کاستی هایی کرده است.