بررسی نحله های فکری -اعتقادی موثر بر توصیف آفرینش در عجایب المخلوقات طوسی

عجایب نامه ها از جمله آثاری به شمار می آیند، که به توصیف شگفتی های جهان و موضوعاتی ظاهرا وهمی می پردازد. این مطالعه درصدد بررسی موضوع آفرینش و کیفیت آن در عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات طوسی برآمده  است تا از خلال این موضوع، به رایج ترین تلقی های زمانه طوسی (قرن ششم هجری) درباره مصادیقی چون آفرینش، دست یابد و این امکان را مورد بررسی قرار دهد که آیا طوسی در طرح نظرات در این اثر، براساس ساختار مشخصی پیش رفته  است یا خیر! در این پژوهش، روش توصیفی- تحلیلی، به کار رفته است. در مرحله ابتدایی با توجه به گوناگونی آراء در اثر مزبور، ابتدا به طبقه بندی گرایش های فکری پرداخته شده و سپس آراء حکما و فلاسفه، متشرعان، متکلمان و... با محوریت موضوع آفرینش به  تفکیک منعکس گردیده است. طوسی تلاش می کند، با توجه به حساسیت های زمانه، نوعی از توازن را در ارایه آراء برقرار سازد؛ اما در عین حال، تاکید بیشتری بر آراء متشرعان دارد. وی علیرغم بهره بردن از چارچوب استدلالی متکلمان و منابع دانشی حکما تلاشی در جهت اعتباربخشی به جایگاه این گروه ها، صورت نمی دهد. نمودار ساختاری نظرات طوسی در موضوع آفرینش براساس ماده، مراتب (مدت) و وسایط تنظیم شده است و نتیجه آن عالم امکان است که دوگانه انسان و روح، مظهر تجلی آن به شمار می آید.