تحلیلی بر نقش نیروهای انتظامی در کنترل جرایم خشن در ایران

جرایم خشن از جمله مهم ترین جرایمی است که بیشترین حساسیت ها در جامعه را بر می‌انگیزد. بر این اساس مقاله در صدد تحلیل نقش نیروهای انتظامی در کنترل جرایم خشن است.

روش تحقیق کیفی، از نوع تحلیل مضمون است. مضمون یا تم عنصر کلیدی در این روش است. جامعه آماری تحقیق 18 نفر بوده که مشتمل بر 7 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد رشته کشف جرایم، 6 نفر از ماموران مرتبط با جرایم خشن، 2 نفر فرماندهان مرتبط با جرایم خشن و 3 نفر از اعضای هییت علمی دانشگاه علوم انتظامی در سال 1400 می‌باشند. روش نمونه‌گیری غیر تصادفی هدفمند از میان چهار گروه یاد شده (با در نظر گرفتن تنوع سن، سنوات خدمت، درجه، سمت و جایگاه، میزان تحصیلات، و رسته) انتخاب شدند. روش جمع‌آوری داده‌ها انجام مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته بود. برای ارزیابی روایی و پایایی داده‌های این پژوهش از معیارهای مقبولیت، همسانی، تعیین و انتقال پذیری براون و کلارک (2006) استفاده شد. کدهای به دست آمده از مصاحبه‌ها به روش شبکه مضامین، آتراید-استیرلینک (2001)، استفاده شده است.

نشان می‌دهد که تقریبا 60 درصد پلیس‌ها موافق اجرای کنترل‌های سخت گیرانه‌اند؛ 60 درصد از آنها تعامل، همکاری و ارتباطات میان سازمان متکفل کنترل جرایم خشن، به‌ویژه قوه قضاییه با پلیس را در کنترل جرایم خشن موثر می‌دانند و نزدیک به 85 درصد مردم اجرای طرح های کنترل جرایم خشن از سوی پلیس را برنامه ریزی شده، هدفمند و موفق ارزیابی کرده‌اند. اگر چه برخی جرایم خشن (مانند انواع نزاع)؛ با تمام فراز و فرودهای خود هنوز کاهش محسوسی نداشته، لکن چشم انداز نمونه های تحقیق به آینده، مثبت است. آن‌ها مهم‌ترین چالش‌ها و موانع مرتبط با کنترل جرایم خشن را فقدان راهبردی مناسب و عملی، عدم حمایت از پلیس در تمامی سطوح، وضعیت و شرایط اجتماعی، مشکلات و چالش های قانونی و قضایی، ضعف در ارتباطات برون سازمانی، عدم تعامل یا ارتباطات نامناسب به‌ویژه با دستگاه قضا و عدالت کیفری دانسته‌اند.