طنز کودکانه یا طنز برای کودکان مبانی روانشناختی طنز کودکان و کاربردهای آن در برنامه سازی تلویزیونی

در این مقاله مروری، ویژگی ها و مختصات طنز کودکان مورد بررسی قرار گرفته است. کانون اصلی مباحث مطرح در این گستره، تفاوت های رشدی و تحولی و محدودیت های شناختی کودکان در دریافت، پردازش و درک اطلاعات، بویژه اطلاعات رسانه ای است. کمیت و کیفیت پردازش اطلاعات در کودکان تفاوت ماهوی با بزرگسالان دارد. از این رو باید در تمام محتواهایی که در قالب های مختلف کلامی، نوشتاری، تصویری و چندرسانه ای برای آنان تهیه می شوند این اصل مهم مدنظر باشد و مفهوم طنز و طنز کودکان نیز باید در همین چارچوب مورد بررسی قرار گرفته و ویژگی ها و ابعاد آن تبیین کرد. در این مقاله؛ منظور از کودکان؛ سن تقویمی از خردسالی تا سن 9 سالگی یعنی قبل از مرحله تحول شناختی عملیات منطق صوری و انتزاعی را در بر می گیرد. از این منظر طنز نیز در چارچوب نظام ادراکی کودکان تعریف شده و شامل هرگونه محتوایی می شود که باعث هیجان مثبت و خنده در پی داشته باشد. برای واکاوی ویژگی های طنز کودکان بخصوص طنز رسانه ای؛ ضمن تاکید بر رابطه منحصر به فرد کودکان و رسانه ها، انواع محتواهای طنز بر اساس الگوی ریخت شناسی آرتور آسا برگر مقوله بندی شده و طنزهای قابل درک برای کودکان مشخص شده اند. همچنین با توجه به اهمیت خنده در این رویکرد، سیرتحول خنده بر مبنای رشد تقویمی و شناختی کودکان ترسیم شده و شناخت شناسی تحول طنز در کودکان با تکیه بر پژوهش های گذشته، مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان نیز بر مبنای خطوط کلی و نتایج به دست آمده پیشنهادها و راهکارهای برای تهیه تولید و تامین محتوا های طنز متناسب برای خودتان ارایه شده است.