تاثیر آموزش مهارت های آموزشی، اجتماعی و هیجانی همکارانه (CASEL) بر مشکلات عاطفی-رفتاری درونی و برونی سازی شده و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت‌های آموزشی، اجتماعی و هیجانی همکارانه بر مشکلات عاطفی -رفتاری درونی و برونی‌سازی‌شده و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان پسر ابتدایی انجام شده است. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پیگیری با گروه گواه است. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی است که در سال تحصیلی 97-96 در شهرستان پیشوا مشغول به تحصیل بودند و از طریق آزمون مشکلات عاطفی-‌رفتاری آخنباخ شامل سیاهه رفتاری کودکان (CBCL) و نسخه معلم (TRF) غربال شدند؛ یعنی دانش‌آموزانی که نمره T بیشتر از 63 داشتند، در محدوده بالینی قرار گرفتند و به‌شکل تصادفی در دو گروه 24 نفره گواه و آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 12 جلسه یادگیری مهارت‌های آموزشی، اجتماعی و هیجانی همکارانه قرار گرفت. پس از برگزاری جلسات آموزشی، پرسشنامه مشکلات عاطفی-‌رفتاری و آزمون عملکرد تحصیلی به‌عنوان پس‌آزمون اجرا شد و پس از 3 ماه نیز آزمون پیگیری به عمل آمد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه مشکلات عاطفی-رفتاری آخنباخ و آزمون عملکرد تحصیلی استفاده شد. تحلیل داده‌ها به روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA)، تحلیل کوواریانس یک‌راهه (ANCOVA) و استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. نتیجه تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد تفاوت معناداری بین گروه آزمایشی و گواه در میانگین مشکلات رفتاری درونی‌سازی و برونی‌سازی‌شده و عملکرد تحصیلی وجود دارد (001/0P=)؛ بنابراین آموزش مهارت‌های آموزشی، اجتماعی و هیجانی همکارانه با انجام فعالیت‌ها و مواجه‌کردن دانش‌آموزان با تمرین‌های متنوع در فرایند آموزش به بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش مشکلات عاطفی رفتاری منجر شد. با توجه به تاثیر آموزش مهارت‌های آموزشی، اجتماعی و هیجانی همکارانه بر کاهش مشکلات عاطفی‌-رفتاری درونی و برونی‌سازی‌شده و بهبود عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان ابتدایی، به متصدیان امور آموزشی توصیه می‌شود از آموزش این مهارت‌ها برای بهبود مشکلات عاطفی-‌رفتاری و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان ابتدایی بهره ببرند.