روش شناسی مواجهه با مسائل اجتماعی (مطالعه موردی: مدیریت و اصلاح رفتار نوجوانان معتاد)

سوالی که در مواجهه با مسایل اجتماعی به ذهن خطور می کند این است که آیا فرد معتاد، مجرم، شرور یا منحرف اخلاقی است و باید او را مجازات کرد و حق زندگی را از او سلب نمود یا فرد معتاد، قربانی عوامل و شرایط خاصی شده است و اکنون به عنوان یک بیمار- مانند افراد مبتلا به سرطان- است و به کسی نیاز دارد که به او کمک کند و او را آنچه گرفتار شده، نجات دهد و تا بهبودی کامل به دنبال بهترین درمان باشد؟

برخی از والدین در اثر ترس از آبروی خانواده در نزد مردم و به جای نجات فرزندان و جستجوی متخصص در این زمینه، ممکن است با خودخواهی برخورد کنند و یکی از دو روش تربیتی منفی را در مواجهه با نوجوانان معتاد خود انتخاب کنند: اول؛ ظلم شدید مانند تحقیر، ضرب و شتم و اخراج از خانه و دوم؛ بی توجهی شدید، عدم دخالت و بی اعتنایی به رفتارهای نادرست آنها. به همین دلیل است که به عنوان یک مسیولیت، سال ها این مسئله مورد بررسی و جستجو قرار گرفته تا بتوان با استفاده از شیوه های درست، فرزندان را از انواع اعتیاد نجات داد. این پژوهش، راهنمایی برای والدین و مربیان است؛ زیرا به پدیده اعتیاد در سنین نوجوانی می پردازد، دلایل روی آوردن نوجوانان به اعتیاد را برای اجتناب از آن و بررسی اثرات منفی اعتیاد بررسی می کند و مخاطبین را به روش های آموزشی، روان شناختی، رفتاری، اجتماعی و دینی راهنمایی می کند تا هر نوع اعتیاد را به صورت جداگانه درمان کنند.

باید طرز فکر خود را نسبت به مسئله اعتیاد تغییر داد و معتاد را فردی بیمار دانست که موقعیتی را که در آن قرار دارد، دوست ندارد و ترجیح نمی  دهد. در عین حال باید در نظر داشت نوجوانی که گرفتار اعتیاد شده است، نمی تواند به تنهایی از شر آنچه رنج می برد، خلاص شود و نیاز به کمک دارد.