ارزیابی درونی گروه پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی زابل

ارزیابی درونی مقدمه ای برای بهبود کیفیت است و این ارزیابی اولین مرحله اعتباربخشی تلقی می شود که در آن اعضای گروه آموزشی دانشگاه هدف های گروه را تصریح و عملکرد آن را مورد قضاوت قرار می دهند، سپس نقش خود را بازنگری کرده تا در راه آینده مطلوب، گروه آموزشی با برنامه ریزی در اجرای آن گام های اولیه را بردارند. مطالعه حاضر با هدف انجام ارزیابی درونی گروه آموزشی پزشکی اجتماعی و تعیین درجه مطلوبیت گروه مذکور به منظور شناسایی نقاط قوت و ضعف و ارایه راهکار های لازم جهت پیشرفت و بهبود آن ها انجام شد.

این مطالعه سال 1399در سطح گروه آموزشی پزشکی اجتماعی شامل مدیرگروه، اعضای هیات علمی و دانشجویان از طریق توزیع پرسشنامه کشوری ارزیابی درونی گروه های آموزشی صورت گرفت. سوالات مربوط به پرسشنامه ها شامل 7 عامل، 25 ملاک و 125 نشانگر بود و هرکدام از نشانگر ها در سه درجه مطلوب، نسبتا مطلوب و نامطلوب درجه بندی شدند. در نهایت داده ها وارد نرم افزار شده و مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج نشان داد که میانگین نمرات حاصل از عامل های رسالت اهداف و جایگاه سازمانی،دوره های آموزشی،هیات علمی،دانشجو، راهبرد های یاددهی-یادگیری ، امکانات و تجهیزات آموزشی و پایان نامه و فرصت های مطالعاتی و سمینار ها به ترتیب59/1، 50/1، 31/1، 52/1، 9/1، 62/1 بود.

با عنایت به نتایج حاصله ، وضعیت گروه در بیشتر قسمت ها مطلوب و نسبتا مطلوب بود ولی در بعضی از قسمت ها از کیفیت خوبی برخوردار نبود که باید گروه پزشکی اجتماعی در صدد رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت براید.