بررسی تاثیر فرایند تولید آب انگور عسگری (.Vitis vinifera L) روی باقیمانده آفت کش ها

آفت کش هایی که در کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرند، به دلیل اثرات سوء آنها بر سلامت انسان، نگرانی های زیادی را ایجاد کرده اند. در این پژوهش اثر فرایندهای آب کشی، له کردن، صاف کردن، شفاف سازی با خاک بنتونیت و پاستوریزاسیون بر میزان کاهش حشره کش های دیازینون، اتیون و فوزالون طی تولید آب انگور عسگری مورد بررسی قرار گرفت.

روش بررسی: 

درخت مو انگور در طی سه مرحله رشد یعنی قبل از گل دهی، غوره و حین رسیدن انگور با سم پاشی با سموم فوزالون، دیازینون و اتیون و با غلظت 525، 600 و 750  گرم ماده فعال در هکتار سم پاشی شد. h 24 بعد از آخرین مرحله سم پاشی نمونه انگور چیده شده و در معرض فرایند آب کشی (s 20-30)، له کردن، صاف کردن، شفاف سازی و پاستوریزاسیون قرار گرفت. سپس غلظت باقیمانده آفت کش ها بعد از هر مرحله با دستگاه گاز کروماتوگرافی طیف سنج جرمی/جرمی تعیین شد.

یافته ها:

 غلظت اولیه دیازینون، اتیون و فوزالون در نمونه انگور به ترتیب 0/640، 0/716 و mg/kg 0/550 بود. میزان کاهش دیازینون، در طی فرایندهای آب کشی، له کردن، صاف کردن، شفاف سازی با خاک بنتونیت و پاستوریزاسیون نسبت به غلظت نمونه اولیه در انگور به ترتیب 25/72، 41/96، 74/54، 90/21 و 100 درصد (باقیمانده یافت نشد)؛ درحالی که این مقادیر برای اتیون به ترتیب 9/78، 28/50، 69/45، 89/38، 96/74 درصد و برای فوزالون 17/32، 28/47، 46/40، 80/25، 93/28 درصد بود. تمامی فرایندها به طور معنی داری باعث کاهش میزان باقیمانده ها شده اند.

نتیجه گیری: 

یافته ها نشان داد، فرایندها به طور چشمگیری قادر به کاهش باقیمانده سموم دیازینون، اتیون و فوزالون می شود.