اثربخشی برنامه مهارت های ادراکی بر بهبود مشکلات حرکتی دانش آموزان با اختلال هماهنگی رشد

اختلال هماهنگی رشدی یکی از نارسایی های بارز در زمینه رشد مهارت های حرکتی در کودکان سنین دبستان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه مهارت های ادراکی بر بهبود مشکلات حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی دانش آموزان ابتدایی انجام شد.

پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان (دامنه سنی 9-7 سال) در شهر مشهد هستند که در سال 1396 به مراکز توان بخشی در این شهر مراجعه کرده بودند و تعداد آن ها 40 نفر بود. پس از شناسایی دانش آموزان با اختلال هماهنگی رشدی، 20 نفر از آن ها به طور تصادفی ساده برای دریافت آموزش انتخاب شدند و به مدت 16جلسه 30دقیقه ای آموزش دیدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسش نامه اختلال هماهنگی رشدی نسخه 7 ویژه والدین (DCDQ-7)، آزمون هوش وکسلر کودکان (فرم کوتاه) و آزمون تبحر حرکتی برونینکس اوزرتسکی بود.

تجزیه و تحلیل نتایج آماری نشان داد که بازسازی مهارت های ادراکی تاثیر معناداری بر رشد عملکرد درشت ادراکی حرکتی (0/001> P ، 51/25= F) ، عملکرد تعادلی ادراکی حرکتی (F=25/11, p<0/001) و عملکرد ظریف ادراکی حرکتی) , F=42/32, 0/001>P) در کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی دارد. نتایج تحقیق نشان دهنده تاثیر معنادار تمرینات ادراکی بر مهارت های حرکتی آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بود.

پژوهش حاضر نشان داد آموزش مهارت های ادراکی می تواند برای بهبود مشکلات حرکتی در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی کاربردهای مفید و قابل توجهی داشته باشد و بتواند خدمات گوناگون و ارزشمندی را برای ارزیابی، شیوه های آموزشی و درمان این کودکان ارایه دهد