طراحی و اعتباریابی مدل آموزش پایداری در صلاحیت های دروس ریاضی دوره ابتدایی

مسئله اصلی در این پژوهش، طراحی و اعتباریابی مدل آموزش پایداری در صلاحیت های دروس ریاضی دوره ابتدایی می باشد، آموزشی که با ظرفیت سازی و ایجاد برنامه ای جامع به منظور تعادل بخشی ابعاد پایداری در دروس ریاضی به عنوان یک زمینه تربیتی به منظور پرورش و نظم فکری و بالا بردن قدرت اندیشه و استدلال منطقی همراه با رشد قوه خلاقیت ذهنی برای رسیدن به جامعه پایدار طرح و حل مسئله است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع تحقیقات کیفی- کمی (آمیخته) با رویکرد اکتشافی است. ابتدا به روش مطالعه اسنادی مهم ترین مولفه های آموزش پایداری دروس ریاضی شناسایی و استخراج گردید. مقوله های شناختی، ارزیابی و عملکردی با 26 مقوله فرعی در صلاحیت های ریاضی در آموزش پایداری انتخاب و مدل پیشنهادی ارایه گردید. برای اعتباریابی عناصر اصلی مدل پرسشنامه ای با 112 گویه طراحی شد. روایی محتوایی (CVR) و پایایی آن با آلفای کرونباخ تایید شد و در اختیار 38 نفر از متخصصان و خبرگان قرار گرفت. اعتباریابی مدل پیشنهادی از طریق مدل معادلات ساختاری PLS انجام شد. بر اساس یافته های به دست آمده بعد عملکردی بالاترین سهم را در تبیین مدل برخوردار شد. «توسعه دانش و مهارت در رابطه با جوامع و محیط» در تبیین بعد شناختی، «توسعه مهارت های حل مسیله» در بعد ارزیابی و «طراحی روش هایی کارآمد برای رفع نیازهای شخصی و رفع نابرابری ها» در بعد عملکردی، بالاترین سهم را در بین دیگر مولفه های هر بعد دارند. همچنین نشان داده شد مدل ساختاری آموزش پایداری صلاحیت های دروس ریاضی دوره ابتدایی از برازش مناسبی برخوردار است؛ بنابراین می توان نتیجه گیری کرد گنجاندن مفاهیم پایداری در برنامه های درسی در دروس ریاضی با رویکردی میان رشته ای می تواند در به کارگیری راهبردهایی نوآورانه در فرایند یادگیری و توجه به حل مسئله و طرح مسئله در دنیای واقعی موثر باشد.