خطرات ژئومورفولوژیکی در ژئوتریل ها (مطالعه موردی: منطقه دماوند)

این پژوهش به منظور بررسی خطرات ژیومورفولوژیکی در ژیوتریل ها در منطقه دماوند صورت گرفته است. ژیوتریل ها بهترین مسیرهای پیاده یا سواره برای دسترسی به سایت های زمین شناسی و ژیومورفوژیکی هستند و به عنوان یکی از روش های حفاظت، ایجاد و ساخت مسیرهای مخصوص بازدید در پارک های ملی، طبیعی و ژیوپارک ها طراحی و مورد استفاده قرار می گیرند. لازم به ذکر است، استفاده از ژیوتریل ها یکی از بهترین روش ها برای تنظیم ترافیک، جلوگیری از پراکندگی و بی نظمی بازدیدکنندگان و در نهایت کاهش تخریب محیط زیست می باشد. هدف این پژوهش، ابتدا معرفی مناسب ترین مسیرها جهت استفاده بازدیدکنندگان، کوهنوردان، اکوتوریست ها و دوم شناسایی و پهنه بندی  مناطق پر خطر موجود در منطقه است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. در  این پژوهش علاوه بر پیمایش میدانی، از نرم افزار گوگل ارث، نرم افزار GIS ، نقشه های زمین شناسی و توپوگرافی موجود از منطقه مورد مطالعه جهت مسیریابی بهینه استفاده گردید. در مرحله بعد از طرح نمادها برای نشان دادن ویژگی های مسیر و  آنالیز شبکه مسیر در برخی از نقاط منطقه استفاده گردید. نتایج پژوهش به تهیه  د و نقشه ژیوتریل و پهنه بندی خطر از منطقه انجامید. در نقشه ژیوتریل فاکتورهایی مانند: طول مسیر، تعداد ایستگاه ها و تکراری نبودن مسیر رفت و برگشت، هزینه مسیر، مدت زمان مسیر در طراحی آنها مورد توجه قرار گرفت. نقشه پهنه بندی  منطقه  نیز به 5کلاس با خطر خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد  تهیه گردید.