نقد و پاسخ به اعتقادات وهابیون معاصر در مساله تبرک به مقدسات از منظر متکلمان مذاهب اسلامی

مقاله پیش رو درصدد نقد و پاسخ به اعتقادات وهابیان معاصر در مسئله تبرک جویی به مقدسات از منظر متکلمان مذاهب اسلامی اعم از شیعه و مذاهب اربعه اهل سنت و بیان اختلافات و اشتراکات پیرامونی موضوع مطرح شده در فرقه وهابیت با دیگر مذاهب اسلامی خواهد بود. فقهای وهابیت، از جمله عبدالعزیز بن باز و فقهای معاصر آن ها در جواز تبرک به رکن یمانی، حجرالاسود، قرآن، آب زمزم، بدن پیامبر و آنچه با بدن نبی مکرم اسلامJ در تماس بوده است، غیر از آثار مکانی، با سایر مذاهب اسلامی هم نظر هستند؛ اما در بحث تبرک جویی به دیگر اجزای مسجدالحرام، آثار مکانی پیامبر، بدن صالحان و آثار آن ها با استناد به این که در این موارد، فعل صحابه را نداریم، بر خلاف سایر مذاهب اسلامی، قایل به بدعت و شرک بودن این موارد شده اند؛ در حالی که شواهد متعددی در کتاب های اهل سنت و وهابیت، نسبت به تبرک جویی از سوی صحابه و تابعین بیان شده است. ضمن آن که برخلاف معنای مصطلح شرک، به مشرک بودن دیگر مذاهب اسلامی قایل هستند؛ در حالی که خلاف شریعت است.