پیش بینی کننده های کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در زنان مبتلا به لوپوس

لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک بیماری خود ایمن پیشرونده بافت همبند است که با درگیری چند عضو و یک سیر بالینی بسیار متغیر مشخص می شود. این مطالعه با هدف پیش بینی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت زنان مبتلا به لوپوس بر اساس استرس ادراک شده، ترس از تصویر بدنی ادراکی و تاب آوری روان شناختی انجام شد.

این مطالعه توصیفی -تحلیلی بر روی 189زن مبتلا به لوپوس در بیمارستان حافظ شهر شیراز در سال 1398 انجام شد. داده ها توسط پرسش نامه کیفیت زندگی لوپوس (LupusQol)، استرس ادراک شده (14-PSS)، ترس از تصویر بدنی (BICI) و تاب آوری کانرز و دیویدسون جمع آوری و با استفاده از نرم افزارversion 16  SPSS با آمار توصیفی و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد.

میانگین سن و مدت زمان ابتلا به بیماری به ترتیب 9/47±40/37، 6/01± 9/45 سال بود. 43/79 درصد بیماران تحصیلات پایین تر از دیپلم، 86/8 درصد خانه دار و 57/7 درصد در فاز فعال بیماری بودند. میانگین نمره تاب آوری 16/07 ± 67/56، کیفیت زندگی  22/68 ± 57/30، استرس 7/78 ± 25/31 و ترس از تصویر بدنی 13/96 ± 37/07 بود. متغیر های استرس، ترس از تصویر بدنی، تاب آوری، فاز بیماری، تحصیلات و شغل 52 درصد از کل تغییر پذیری کیفیت زندگی را بیان کردند.

کیفیت زندگی زنان مبتلا به لوپوس متاثر از متغیر های استرس، ترس از تصویر بدنی و تاب آوری است. هر چقدر استرس و ترس از تصویر بدنی در زنان مبتلا به بیماری لوپوس بالا و میزان تاب آوری پایین باشد، کیفیت زندگی پایین خواهد بود.