بررسی نحوه اداره مرحله دوم زایمان بر میزان بروز عوارض زایمانی مادر و نوزاد در زنان نخست زا

مرحله دوم زایمان یک دوره حساس برای مادر و جنین می باشد. در مطالعات مختلف تکنیک های زایمانی متفاوتی در اداره مرحله دوم زایمان به کار گرفته شده است. این مطالعه با هدف بررسی نحوه اداره مرحله دوم زایمان بر میزان بروز عوارض زایمانی مادر و نوزاد انجام شد.

این مطالعه نیمه تجربی یک سو کور روی 60 زن باردار در بیمارستان مبینی سبزوار انجام شد. افراد بر اساس تمایل مادران در یکی از دو گروه قرار گرفتند. در گروه زور زدن فعال، با شروع انقباضات، مادر نفس عمیق کشیده و با نگه داشتن نفس، ده ثانیه زور می زند. در گروه زور زدن خود به خود، مادر به طور فعال هیچ زوری نمی زند (مگر زور و فشاری که به طور غیر ارادی ایجاد می شود). سپس افراد به تخت زایمان منتقل و پس از خروج جنین، اطلاعات مربوط به لیبر، زایمان، وضعیت پرینه و اطلاعات نوزاد از پرونده ثبت شد. چک لیست تجربه زایمانی یک ساعت بعد زایمان تکمیل شد. تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار SPSS و آزمون های تی مستقل و مجذور کای انجام گرفت.

در گروه زور زدن خود به خود، میزان زایمان ابزاری، طول مرحله دوم زایمان، پارگی پرینه، ضربان قلب غیرطبیعی جنین در مرحله دوم به طور معنی داری کمتر (0/05>p) و میزان پرینه سالم (0/01>p) و نمره تجربه زایمان (0/001>p) بیشتر بود.

روش زور زدن خود به خود شانس ضربان قلب غیرطبیعی جنین، زایمان ابزاری، آسیب پرینه و طول مرحله دوم زایمان را کاهش و رضایتمندی از زایمان را افزایش داد، بنابراین توصیه می شود از این روش در مرحله دوم زایمان استفاده شود.