ارزش های جمع گرایانه ایرانیان:فراتحلیل نوع دوستی

آنچه در اتحاد قومی- فرهنگی ایران نقش مهمی ایفا می کند، مسئله نوع دوستی و اهمیت دادن ایرانیان به ارزش های جمع گرایانه است که در کمک به زلزله زدگان استان آذربایجان شرقی- ورزقان (1391)، استان کرمانشاه (1395)، سیل زدگان استان لرستان (1397)، و رفتارهای خیرین در کمک به نیازمندان جامعه در بحران کرونا (1399-1398)، خود را نمایان ساخته است. هدف از این تحقیق، بررسی فراتحلیلی پژوهش های انجام شده در موضوع نوع دوستی و عوامل موثر بر افزایش آن است. سوال تحقیق این است که علت اینکه جامعه ایرانی به ارزش های جمع گرایانه اهمیت می دهند و کنش جمع گرایانه را پایه تفاهم اجتماعی قرار می دهند، چیست؟ روش پژوهش از نوع کمی - فراتحلیل، حجم نمونه 21 سند تحقیقاتی، روش نمونه گیری قضاوتی- هدفمند، و در بازه زمانی 1385-1400 بوده است. نتایج نشان می دهد که روش تصادفی خوشه ای چند مرحله (45 درصد) و حجم نمونه (44 درصد) بین301-400 قرار دارد. سطح نوع دوستی در سه سطح بالا با 68.74 درصد فراوانی، متوسط با 29.97 درصد فراوانی، و پایین با 1.27 درصد فراوانی قرار دارد. میزان گرایش به نوع دوستی در بین زنان (49 درصد)، بیشتر از مردان است. با ارتقای میزان تحصیل افراد از دیپلم به دانشگاهی، از میزان نوع دوستی آنها کاسته می شود. هرچه درآمد افزایش یابد، نوع دوستی در میان شهروندان اهمیت بیشتری می یابد. در سنین کمتر از 20 و 31 به بالا، نوع دوستی نیز افزایش می یابد. افرادی که در روستا زندگی می کنند، نوع دوست تر از افراد شهری هستند و این مقدار، 58 به 41 درصد است. نتایج تحلیلی نشان می دهد که بین عوامل اجتماعی (مشارکت در انجمن خیریه، اعتماد اجتماعی، انسجام جمعی، بی تفاوتی جمعی، حضور در شبکه مجازی)، فرهنگی (سرمایه فرهنگی، تعلق مذهبی، اخلاق اجتماعی، ارزش های اجتماعی، کنش ایثارگرایانه) و عوامل روانی (فردگرایی اجتماعی، احساس تعلق اجتماعی، همدلی اجتماعی، تعهد اجتماعی، رضایت اجتماعی، امنیت اجتماعی) با نوع دوستی ایرانیان رابطه معنی داری وجود دارد و 35 درصد از تغییرات نوع دوستی را تبیین کرده اند.