بهبود شاخص شناسایی آسیب در صفحات بر پایه ی اطلاعات شکل مودی با در نظر گرفتن ممان پیچشی

صفحات از مهم‏ترین المان‏های سازه‏ای هستند که آسیب در آن‏ها می‏تواند بصورت پیش‏رونده به سایر المان‏ها منتقل شده و سبب آسیب کلی شود. لذا شناسایی آسیب در این اجزا،به کمک سیستم های شناسایی و مکانیابی آسیب می توانند نقش بسیار مهمی را در ایمنسازی و بهسازی سازه ها و جلوگیری از بوجود آمدن خسارات مالی و جانی ناشی از تخریب و فروریختن آنها ایفا نمایند. در این پژوهش با کمک تجزیه و تحلیل داده های شکل مودی و مشتقات آن‏ها و با توسعه‏ی کدهای عددی المان محدود و محاسبه‏ی شیب و انحنای صفحه بر اساس روش تفاضل محدود مرکزی، تاثیر پیچش علاوه بر خمش بر روی المان صفحه‏ای در فرآیند شناسایی آسیب در نظر گرفته شده است. همچنین با هدف بررسی توانایی اصلاح فرمولبندی در عملکرد شاخصهای موجود در زمینه‏ی شناسایی آسیب در صفحات، شاخص بهبود یافتهای معرفی گردیده است که اعتبار سنجی عملکرد شاخص بهبود یافته با داده‏های تجربی، نشان‏دهنده‏ی دقت مناسب آن میباشد. همچنین مقایسهای با کمک چندین سناریو از آسیب‏های منفرد و چندگانه با شدتهای متفاوت و با المانهایی در نواحی مختلف در صفحه صورت پذیرفته ‏است که در آنها نتایج شاخص بهبود یافته، حالت اولیه آن و شاخصی بر پایهی مطالعه تجربی بررسی گردیده است. این نتایج که به کمک مقایسه دوحالت سالم و آسیب‏دیده‏ی سازه به دست آمدهاند بیانگر خطاها و ضعف های شاخص پیشین در تشخیص مکان و تعداد المانهای آسیبدیده بخصوص در نواحی مرزی که اثر پیچش قابل توجه است و همچنین در آسیبهایی چندگانه که در نواحی مختلف صفحه اند و درآنها انحنا منفی است، می باشد که این ضعف با کمک اصلاح فرمولبندی در شاخص بهبود یافته بخوبی برطرف شده است و سبب افزایش قدرت و دقت شناسایی مکان آسیبهای منفرد و چندگانه و تعداد المانها به ویژه در لبه‏های صفحه حتی در صورت وجود آسیبهایی با شدتهای متفاوت توسط آن گردیده است.