ارائه و تعیین الگوی بهینه برای مقاوم سازی مستقیم برش منگنه ای دال تخت بتن مسلح با استفاده از FRP بادبزنی

دال های تخت بتن مسلح به دلیل مزایایی نظیر پوشش دهانه های بزرگ بدون نیاز به وجود تیر، سهولت اجرا، افزایش سرعت ساخت، کاهش ارتفاع کلی ساختمان، در بسیاری از نقاط جهان مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال این سیستم در معرض خطر شکست ترد برش منگنه ای می باشد. در سال های اخیر روش های مختلفی جهت مقاوم سازی دال تخت پیشنهاد شده است که از جدیدترین آن ها می توان به سوراخ نمودن و عبور الیاف مسلح پلیمری (FRP) از ضخامت دال، اشاره کرد. این روش با موفقیت در مطالعات پیشین بررسی شده و در این تحقیق در نظر است مناسب ترین الگوی قرار گیری این الیاف برای مقاوم سازی دال تخت مورد ارزیابی قرارگیرد. برای این منظور دو نمونه ی دال آزمایشگاهی، شامل یک نمونه شاهد و یک نمونه تقویت شده در نرم افزار ABAQUS مدل سازی و تحلیل شدند تا صحت نتایج تحلیلی به اثبات برسند. سپس با در نظر گرفتن دو نوع الگوی مختلف مقاوم سازی با FRP، بادبزنی خطی و شعاعی و تغییر تعداد سوراخ های عبوری از ضخامت، تعداد 18 نمونه در این نرم افزار مدل سازی شدند تا بهترین الگو از نقطه نظر ظرفیت باربری، شکل پذیری، انرژی جذب شده، سختی، تعیین و در نهایت بهترین فاصله استقرار این الیاف از بر ستون نیز مشخص شود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد، الگوی L1 که در آن الیاف به صورت خطی در دو ردیف موازی در چهار وجه ستون قرار می گرفتند در میان الگوهای خطی، و نیز الگوی R5 که در آن شش ردیف الیاف حول نقطه مرکزی ستون بصورت شعاعی چیده شده بودند در میان الگوهای شعاعی، بهترین عملکرد را داشتند. درهرحال روش مقاوم سازی بادبزنی موجب افزایش ظرفیت باربری به میزان حداکثر 137%، انرژی جذب شده 535% و سختی الاستیک معادل 6/21% نسبت به دال مقاوم سازی نشده، گردید. از نتایج حاصل از تحلیل می توان در تعیین الگوی مناسب مقاوم سازی دال های تخت با لحاظ نمودن جنبه اقتصادی طرح، استفاده کرد.