اثر مدیریت های مختلف آب و تامین کود نیتروژن بر دقت و کارایی مدل AquaCrop در شبیه سازی عملکرد و کارایی مصرف آب گوجه فرنگی

برنامه ریزی آبیاری و تامین نیاز کود نیتروژن تاثیر زیادی بر عملکرد و کارایی مصرف آب گوجه فرنگی دارد. لیکن به دلیل هزینه بر و زمان بر بودن انجام آزمایش های مختلف، برای دستیابی به مناسب ترین میزان آب آبیاری و کود نیتروژن، می توان از مدل های رشد گیاهی مانند AquaCrop استفاده کرد. بدین منظور از داده های جمع آوری شده از یک مزرعه آزمایشی در اسماعیل آباد قزوین طی دو سال زراعی استفاده شد. اثر مقدار آبیاری در چهار سطح (E1: 50، E2: 75، E3: 100 و E4: 125 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) و مقدار کود مصرفی در سه سطح (F1: 70 درصد نیاز کودی، F2: 100 درصد نیاز کودی گیاه و F3: 40 درصد نیاز کودی) بر عملکرد گوجه فرنگی در نظر گرفته شد. ابتدا مدل AquaCrop تحت شرایط بدون تنش کودی و با استفاده از داده های سال اول واسنجی شد. سپس از تیمار F3 در سال اول و دوم برای واسنجی این مدل تحت شرایط کودی (40 درصد نیاز کودی) استفاده شد. نتایج نشان داد که همبستگی بالایی بین مقادیر مشاهداتی و شبیه سازی شده عملکرد (R2=0.915) و کارایی مصرف آب (R2=0.893) وجود داشت. نتایج مقایسه مقادیر مشاهداتی و شبیه سازی شده توسط آماره های میانگین خطای اریب، جذر میانگین مربعات خطا و جذر میانگین مربعات نرمال شده نشان داد که دقت این مدل برای تعیین هر دو پارامتر عملکرد و کارایی مصرف آب قابل قبول بود. مقادیر این آماره ها برای عملکرد به ترتیب برابر با 02/0- (تن بر هکتار)، 42/0 (تن بر هکتار) و 07/0 و برای کارایی مصرف آب به ترتیب برابر با 01/0- (کیلوگرم بر مترمکعب)، 02/0 (کیلوگرم بر مترمکعب) و 03/0 بود. با توجه به مقادیر کارایی مدل AquaCrop در شبیه سازی عملکرد (41/0) و کارایی مصرف آب  (19/0)، استفاده از این مدل برای شبیه سازی عملکرد و کارایی مصرف آب گوجه فرنگی تحت شرایط مختلف آبیاری و کود مصرفی پیشنهاد می شود.