بررسی و تحلیل دلایل سقط جنین و احکام مترتب بر آن با تکیه بر آرای آیت الله مکارم

حضور در هر محیط و بستر تازه و جدیدی مستلزم کسب آمادگی قبلی است. انسان برای حضور در این دنیا مدتی معلوم را در رحم مادر به سر می برد تا در این زمان، با رشد و پرورش لازم امکان حیات در دنیای مادی را کسب نماید. اسلام جنین در رحم مادر را نیز محترم شمرده و برای او حقوقی در نظر گرفته و اجازه ازبین بردن این انسان بالقوه حتی در عالم جنینی را نمی دهد. حکم اولیه سقط جنین در شریعت اسلام حرمت این عمل چه قبل و چه بعد از ولوج روح است و کتاب و سنت و عقل و اجماع بر این حکم صحه می گذارند. ادعای عدم حرمت سقط جنین در مرحله قبل از ولوج روح که برخی فقها مطرح کرده اند، با دلایلی مانند «ثبوت دیه» و «عبارت لاتفعل در روایات» رد می شود. حکم ثانویه سقط جنین به تناسب مراحل خلقت و دلایل سقط متفاوت است. از دیدگاه آیت الله مکارم در مرحله قبل از ولوج روح اگر علت سقط «حفظ حیات و جان مادر»، «بیماری مادر» و «خوف ناقص الخلقه بودن جنین» باشد، سقط جنین جایز است و در مرحله بعد از ولوج روح سقط جنین جایز نمی باشد؛ حتی اگر دلایل ما «خطر حیات مادر»، «ناقص الخلقه بودن جنین» و «کثرت جمعیت» باشد. ادعای فقهایی که به دلیل وجود «ادله دفاع مشروع»، «تخییر در زمان تزاحم ادله»، «ادله اضطرار» و «بنای عقلاء» حکم به جواز سقط جنین در مرحله بعد از ولوج روح می کنند، قابل رد و انکار است.