تحلیل مولفه ساختار شکنی در طراحی لباس (نمونه موردی: مایسن مارتین مارجیلا)

چگونگی تحلیل مولفه ساختارشکنی در طراحی لباس با تاکید بر آثار مایسن مارتین مارجیلا مسئله اصلی این پژوهش است. ساختار شکنی یکی از مولفه های دوران پست مدرن است. پست مدرنیسم از مهم ترین جنبش های فلسفی، فرهنگی و هنری روزگار معاصر است. مجموعه عقاید پیچیده ای که در نیمه دوم قرن بیستم و در واکنش به مدرنیسم و تحت تاثیر هوشیاری عمومی بعد از جنگ جهانی دوم به وجود آمد. پست مدرنیسم به مکتب فلسفی، فرهنگی و هنری اشاره دارد که فاقد سلسله مراتب مرکزی با اصول ساخت یافته مشخص است و در مجموع مغایر با فلسفه و زیبایی شناسی مدرن است. ساختارشکنی به عنوان رویکردی شاخص از هنر این دوره است که ردپای آن در آثار بسیاری از هنرمندان پست مدرن همچون مایسن مارتین مارجیلا به چشم می خورد. این طراح بلژیکی در میان موج طراحان مد معاصر جایگاهی پیشگام دارد؛ به طوری که واژه مد ساختارشکن اولین بار برای توصیف مجموعه های او به کار رفت. این مقاله با رویکردی کیفی و ماهیتی توصیفی- تحلیلی بر آن است تا مولفه ساختارشکنی را در آثار طراحی لباس این هنرمند معرفی و شناسایی کند هم چنین با شناخت این مولفه در شیوه ها، ایده ها و زمینه های نمایش آثار وی به معرفی سهم و جایگاه این هنرمند به عنوان یکی از هنرمندان آغازگر جریان پست مدرنیسم در طراحی لباس بپردازد. ظهور مولفه ساختارشکنی که یکی از اصلی ترین مولفه های دوران پست مدرن است که آن را در آثار مارجیلا به چندین حالت مشاهده و طبقه بندی کرد. ظهور مولفه ساختارشکنی در آثار مایسن مارتین مارجیلا نه تنها جایگاه وی را به عنوان یکی از پیشگامان جریان پست مدرنیسم در طراحی لباس تثبیت کرده است، بلکه به گونه ای او را در خلق آثاری شاخص برای بیان ایده ها و مفاهیم دیگر این جریان همچون کارناوال،گروتسک، زرق و برق، زمان و سایر مولفه های ساختارشکنی یاری می رساند.