بررسی تاثیر عصاره های بادرنجبویه و ناخنک بر عملکرد کبد و تغییرات فیزیولوژیک موش صحرایی

در طب سنتی کشور ما استفاده از گیاهان دارویی برای درمان بیماری های مختلف در حال گسترش است، اما اثرات ترکیبات فعال بیولوژیک برخی از گونه های گیاهی بر سلامت انسان همچنان ناشناخته باقی مانده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره های اتانولی بادرنجبویه و ناخنک بر آنزیم های کبدی ALT و AST انجام شد. در مطالعه حاضر 50 سر موش صحرایی نژاد Sprague-Dawley به پنج گروه مساوی تقسیم شدند. موش های گروه اول و دوم روزانه به میزان 600 و 1200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره بادرنجبویه و موش های گروه سوم و چهارم روزانه به میزان 600 و 1200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره ناخنک دریافت کردند. پس از 30 روز از قلب موش ها خونگیری به عمل آمد و پس از جدا کردن سرم، اندازه گیری آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان فعالیت آنزیم AST سرم موش های گروه های دریافت کننده عصاره بادرنجبویه و ناخنک در مقایسه با موش های گروه کنترل افزایش یافته است که این افزایش فعالیت در گروه ناخنک دوز بالا در مقایسه با گروه کنترل معنی داری بود (02/0=p). بیشترین میزان فعالیت آنزیم ALT سرم در موش های دریافت کننده بادرنجبویه دوز پایین مشاهده گردید که افزایش معنی دار نبود (05/0 <p). هرچند این گیاهان به فراوانی در طب سنتی جهت درمان بیماری ها یا به عنوان دم نوش استفاده می شوند ولیکن نتایج این مطالعه با توجه به افزایش آنزیم های کبدی نشان داد که استفاده بیش از حد از این عصاره ها می تواند باعث افزایش احتمال آسیب های کبدی شود.