شوخی بی پایان اثر دیوید فاستر والاس: کسب هویت مشترک پست مدرن از طریق ارتباطات مجازی

مقاله حاضر به دنبال بررسی رمان شوخی بی پایان اثر دیوید فاستر والاس (1962-2008) بوده و بر این باور است که در آن می توان ویژگی های اصلی پسا پست مدرنیسم را یافت. پس از آن، سوال از اصالت و ماهیت هویت انسان یکی دیگر از مسایلی است که این مقاله در عصر برنامه ها و محصولات مجازی مانند واتس اپ، تلگرام و وایبر ، علاوه بر شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک ، توییتر و یوتیوب مطرح می شود. در واقع، به فردیت انسان بها داده شده و به وی فرصتی داده می شود تا تفکرات خود را بیان کند. با فراهم شدن این موقعیت در شبکه های اجتماعی نوعی به اشتراک گذاری در میان افراد منزوی و جدا از هم به وجود می آید. به عبارت دیگر، پسا پست مدرنیسم واکنشی به حس از هم پاشیدگی پست مدرنیسم است ولی به معنای بازگشت به تمامیت خواهی مدرنیسم هم نیست. هر فرد منزوی می تواند به یک انسان فعال، خالق ارتباط و مولد تبدیل شود که توانایی خلق معنا و برگرداندن هویت را داشته و صرفا یک بیننده و خواننده مطلق نباشد. از اینرو، هدف از مطالعه ی حاضر کاوش در رمان شوخی بی پایان نوشته ی والاس از نقطه نظر فلاسفه و منتقدینی همچون کربای، والاس و تیمر به منظور روشن ساختن مفاهیم یاد شده است.