بررسی کیفیت آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شوشتر از دیدگاه دانشجویان بر اساس الگوی سرکوال در دوره بیماری کوید 19

امروزه موضوع کیفیت خدمات عامل مهمی برای رشد، موفقیت و ماندگاری سازمانها شده است. کیفیت خدمات و بهبود کیفیت برنامه های آموزشی در نظام آموزش عالی نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است، به طوریکه تبدیل به یکی از دغدغه های مهم مسیولین مراکز آموزشی شده است.

مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود و بر روی تمام دانشجویان از روش سرشماری صورت گرفت. از تعداد 716 بازدید 248 نفر دانشجو مشاهده و پس از انجام معیار ورود و خروج 225 نفر در نمونه گیری حاضر شدند که بدلیل همه گیری ویروس کرونا با استفاده از پرسشنامه سرکوال که به صورت الکترونیکی طراحی شد و نمونه ها پر شدند. برای متغییرها از آزمون های من ویتنی، کراسکول والاس و بون فرونی استفاده شدو تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد.

 بیش ترین میانگین ادراک دانشجویان بعد اطمینان (79/0 ± 97/2) و کم ترین بعد ملموس (93/0 ± 72/2) بود. بیش ترین میانگین انتظار مربوط به بعد ملموس (88/0 ± 97/3) و کم ترین میانگین مربوط به بعد تضمین (75/0 ± 67/3) است. بیش ترین میانگین شکاف مربوط به بعد تضمین (25/1 ± 24/1) و کم ترین مربوط به بعد ملموس (03/1 ± 91/0) می باشد.

 یافته های پژوهش حاضر نشان داد، انتظارات دانشجویان از خدمات دریافتی در پنج بعد کیفیت خدمات آموزشی به طور کامل تامین نشده بود. با توجه به شرایط و بحران پیش رو می توان با بالابردن کیفیت آموزش مجازی گامی بلند و نوین در آموزش دانشجویان برداشت.