اثر بخشی طرحواره درمانی بر محرومیت هیجانی، اضطراب، افسردگی و استرس در زنان مبتلا به سو هاضمه عملکردی شهر اصفهان

طرحواره ها باورهای عمیقی هستند که نحوه نگرش افراد به مسایل را می سازند و معمولا نتیجه ارضا نشدن نیازهای اولیه به ویژه نیازهای عاطفی دوران کودکی به حساب می آیند. در افرادی که مبتلا به اختلالات روان تنی هستند طرحواره های ناکارآمد و ناسازگار تری نسبت به افراد سالم دیده می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر محرومیت هیجانی، اضطراب، افسردگی و استرس در زنان مبتلا به سوهاضمه عملکردی شهر اصفهان بود. برای این منظور، طی یک پژوهش از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل، 16 نفر از زنان مبتلا به سو هاضمه عملکردی شهر اصفهان به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه 8 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جلسات طرحواره درمانی به مدت 8 جلسه 90 به شکل گروهی برگزار شد. آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله از نظر استرس، اضطراب، افسردگی و طرحواره محرومیت هیجانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد طرحواره درمانی، باعث کاهش معنادار محرومیت هیجانی، اضطراب، افسردگی و استرس در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. می توان نتیجه گرفت که طرحواره درمانی به علت اصلاح طرحواره های ناسازگار، مداخله ای موثر در بهبود سلامت روان مبتلایان به سو هاضمه عملکردی و کاهش مولفه های محرومیت هیجانی، اضطراب، افسردگی و استرس است.