اثربخشی آموزش سبک زندگی بر نشانه های شناختی، هیجانی و رفتاری افراد مبتلا به افسردگی اساسی

افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی است که بروز آن با نشانه های شناختی، هیجانی، رفتاری و فیزیولوژیک همراه است. این اختلال سیری نسبتا مزمن دارد و درصد قابل توجهی از مبتلایان معمولا با بازگشت و عودهای مکرر این بیماری مواجه می شوند. در سال های اخیر رابطه سبک زندگی و بیماری های مختلف جسمی و روانی به ویژه بیماری های مزمن بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش سبک زندگی بر نشانه های شناختی، هیجانی و رفتاری افراد مبتلا به افسردگی اساسی بود. برای این منظور، طی یک مطالعه تجربی تک موردی از نوع خطوط پایه چندگانه با سه بیمار مبتلا به افسردگی عمده که از طریق نمونه گیری هدفمند از بین افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی شهر تهران انتخاب و از نظر افسردگی مورد آزمون قرار گرفتند.  ترسیم دیداری، محاسبه درصد بهبودی و اندازه اثر نشان داد که تاثیر آموزش سبک زندگی در کاهش علایم و نشانه های شناختی، هیجانی و رفتاری در افراد افسرده از نظر بالینی معنا دار است. به نظر می رسد آموزش سبک زندگی در کاهش علایم و نشانه های شناختی، هیجانی و رفتاری اختلال افسردگی عمده از کارایی لازم برخوردار است.