تبیین تجربه زیسته مردم شهر دزفول از درخت کنار

عناصر طبیعت همچون زمین، خورشید، ماه، ستارگان، آب، گیاه، آتش و کوه همواره نزد اقوام و ملل مختلف جهان ارزش و اعتبار خاصی داشته اند؛ تا جایی که برای این مظاهر طبیعت، تقدس قایل بودند و نماد و نشانه هایی برایشان می ساختند یا خدایانی را به آنها نسبت می دادند. در ایران باستان نیز گیاهان از احترام و ارزش بسیاری برخوردار بوده ‍ اند. پژوهش حاضر با هدف تبیین تجربه زیسته مردم از درخت کنار در شهر دزفول انجام شده است. در این پژوهش کیفی از روش پدیدارشناسی توصیفی، نمونه گیری هدفمند و تکنیک مصاحبه عمیق با 15 نفر از افرادی استفاده شده که به این درخت متوسل می شوند . داده ها بر اساس الگوی هفت‎مرحله ای کلایزی، تجزیه و تحلیل گردید. یافته های پژوهش، شامل بیست مفهوم و سه مقوله یعنی «مدیریت منابع»، «همبستگی جمعی» و «کنترل فردی-اجتماعی» است. نتایج نشان می دهد که حفظ و نگهداری درخت کنار به منظور مدیریت منابع و استفاده طولانی مدت از خواص درمانی و بهداشتی آن از کارکردهای مادی آن محسوب می شود. همچنین توسل و احترام به این درخت برای رفع برخی مشکلات زندگی که موجب همبستگی جمعی و حفظ نظم اجتماعی می شود، از کارکردهای معنوی آن است.