ارزیابی گزینه های مختلف سیستم انتقال آب بین حوضه ای با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی: طرح انتقال آب بهشت آباد)

نیاز روز افزون منابع آب برای اهداف مختلف همچون کشاورزی، شرب و صنعت، دستیابی به آب قابل برنامه ریزی را با مشکلات و محدودیت های فراوانی مواجه کرده است. در سال های اخیر، به سبب افزایش جمعت شهرها و عدم توزیع مکانی منابع آب، انتقال آب بین حوضه ای اجتناب ناپذیر بوده و به عنوان یکی از راهکارهای حل مشکلات کمبود آب مطرح است. با توجه به پیچیدگی طرح های انتقال آب بین حوضه ای به سبب تعدد عوامل درگیر مانند مسایل زیست محیطی، حقابه و بیلان آب، توجهات اجتماعی و مهاجرت، تصمیم گیری در خصوص انتقال آب و یا تاثیر انتقال آب حوضه ای بسیار مهم است. علی رغم وجود روش های متنوع تصمیم گیری چندمعیاره، هنوز این روش ها به شیوه مناسب در پروژه های اجرایی و زیربنایی ملی همچون انتقال آب حوضه ای استفاده نشده اند. یکی از طرح های زیربنایی انتقال آب حوضه ای، انتقال آب از چهارمحال و بختیاری به فلات مرکزی ایران موسوم به طرح بهشت آباد است. در پژوهش حاضر سه گزینه پیشنهادی طرح انتقال آب بهشت آباد با در نظر گرفتن 14 معیار کمی و کیفی با استفاده از پرسش نامه مقایسات زوجی، نظر خبرگان و متخصصان با روش تحلیل سلسله مراتبی که از روش های تصمیم گیری چندمعیاره می باشند، رتبه بندی گردیدند و گزینه برتر برای انتقال آب مشخص شد. نتایج نشان داد، معیار هزینه جاری و هزینه سرمایه مهم ترین معیار بود و معیار مشکلات زمین شناسی مخزن به عنوان کم اهمیت ترین معیار معرفی شده اند. همچنین با تغییر در مقادیر وزن هر معیار، تحلیل حساسیت معیارهای مورد مطالعه سنجیده شد. نتایج این پژوهش می تواند مسیر ساده ای به جهت بکارگیری روش شناسی پروژه های انتقال آب حوضه ای علی الخصوص در برخی موارد که هیچ گونه دید روشنی از مخاطرات و فرجام آن ها نیست؛ ارایه دهد.