بررسی و مقایسه فرهنگی اجتماعی و میکروژنتیک نقش میانجی و یاری دهنده آموزگار و همکلاسی از طریق همکاری و مکالمه دو طرفه و تاثیر آن در توسعه مهارت گفتار در زبان انگلیسی

این مطالعه در ابتدا از مفهوم ZPD</span> و یا میانجیگری آموزشی (عنصر کلیدی در نظریه فرهنگی اجتماعی) برای تجزیه و تحلیل گفتگوی میانجی گری در کار گروهی استفاده می کند. در این پژوهش چگونگی مهارت صحبت کردن زبان آموزان زبان انگلیسی را از طریق تعاملات مشارکتی معلم-زبان آموز و زبان آموز-زبان آموز مورد مطالعه و بررسی قرار میگیرد. از "میکروژنتیک موقعیتی" به عنوان ابزاری برای تجزیه و تحلیل تعاملات ایجاد شده بین شرکت کنندگان در حین انجام یک گفتگو استفاده شده است. نتایج نشان داد که ویژگی هایی جالب توجه جهت ارتباط گفت وگویی بین فراگیران در مشارکت آموزشی و مکالمات متنوع به صورت مشترک وجود دارد. در نتیجه، تجزیه و تحلیل گفتمان ارتباط مذکور نشان دهنده بینش های ارزشمندی در مورد ماهیت تعاملات زبان آموزان با یکدیگر و با معلمان و همچنین مشارکت محوری آنها در ایجاد مهارت های گفتاری در اشکال مختلف بود. یافته ها شواهد ارزشمندی را ارایه می دهند که نشان می دهد تبادل گفتگو در کارهای مشترک به عنوان یک فعالیت تسهیل کننده واسطه ای برای بهبود توانایی صحبت در زبان دوم بسیار مهم است. سرانجام، این مطالعه برخی از مفاهیم سازنده را برای آموزگاران زبان پیشنهاد می کند که باعث تلفیق چندین کار گروهی در کلاسهای تقویت گفتار آنها می شود.</span>