تاثیر شوری بر جوانه زنی بذر و خصوصیات بیوشیمیائی گیاهچه های Salsola crassa

crassa گیاهی بوته ای و چند ساله است که عموما در مناطق شور و ماسه ای اطراف دریاچه ی ارومیه می روید. این گیاه دارای کاربردهایی همچون: ماده ی سوختی، خواص دارویی و علوفه است. شوری بسیار بالای خاک، یکی از عوامل بازدارنده برای تولید علوفه در مراتع به شمار می رود. از سویی، شوری مانع اصلی برای تولید مثل گیاهان در مرحله ی جوانه زنی محسوب می شود. بنابراین، در این مطالعه اثر سطوح مختلف شوری (0، 200، 400 و 600 میلی مولار) روی شاخص های جوانه زنی و محتوای فنل، فلاونویید، آنتوسیانین، مالون دی آلدهید و پراکسیدهیدروژن گیاه Salsola crassa مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که محتوای فنل، فلاونویید و آنتوسیانین در اثر شوری افزایش پیدا کرد (P˂0.05). شوری، اثرات متفاوتی بر محتوای پراکسید هیدروژن داشت، به طوری که کمترین میزان پراکسید هیدروژن در شاهد و بیشترین آن در تیمار 400 میلی مولار مشاهده شد. تفاوت معنی داری در محتوای مالون دی آلدهید تیمار 600 میلی مولار در مقایسه با نمونه های کنترل دیده نشد. اما تیمارهای 200 و 400 میلی مولار نسبت به گیاهان شاهد از محتوای مالون دی آلدهید بالایی برخوردار بودند. با توجه به داده ها می توان نتیجه گرفت که دانه رست Salsola crassa ، دارای سیستم آنتی اکسیدانی قوی است که در شرایط شور، توانایی حذف گونه های فعال اکسیژن را دارد. همبستگی مثبت معنی داری (84/0P) بین محتوای پراکسیدهیدروژن و محتوای آنتوسیانین، فنول و فلاونویید در دانه رست های سالسولا وجود داشت.