ارتباط آزمونهای غربالگری حرکتی (FMS) و سطح آمادگی جسمانی در دانشجویان دانشگاه افسری

آمادگی جسمانی یکی از عوامل تعیین کننده در کارآیی و عملکرد نیروهای نظامی می باشد. یکی از عوامل مهم در ارتقای سطح آمادگی جسمانی و بهبود عملکرد عضلانی، تشخیص سریع نقص در حرکت و ثبات توسط آزمون غربالگری حرکتی می باشد. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط آزمون های غربالگری حرکتی و سطح آمادگی جسمانی دردانشجویان دانشگاه افسری می باشد.

در این پژوهش توصیفی-همبستگی از بین کلیه دانشجویان در حال تحصیل در یکی از دانشگاه های نظامی کشور در سال 1398 تعداد 260 نفر به صورت در دسترس به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. سپس داده ها با استفاده از آزمون 7 مرحله ای غربالگری حرکتی و همچنین آزمون های آمادگی جسمانی شامل دراز و نشست، شنا و دوی 3200 متر جمع آوری گردید. از آزمون های همبستگی پیرسون ورگرسیون تک متغیره در بسته نرم افزاری SPSS نسخه 24 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

یافته های تحقیق نشان داد بین میزان آمادگی جسمانی و آزمون غربالگری حرکتی ارتباط معناداری وجود دارد. هم چنین بین آمادگی جسمانی و آزمون دیپ اسکات، لانچ، بالابردن فعال پا، پایداری چرخشی ارتباط معناداری وجود داشت اما بین آمادگی جسمانی و آزمون گام برداشتن از روی مانع و بالا آوردن فعال پا ارتباط معنا داری وجود نداشت.

یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که برنامه های پیش بینی شده جهت ارتقای سطح آمادگی جسمانی مناسب بوده و لذا به نظر می رسد بررسی فاکتورهای موثر در ارتقای آزمون غربالگری حرکتی و قرار دادن  آن ها در برنامه تمرینی جهت ارتقای سطح آمادگی جسمانی، برگزاری آزمون غربالگری حرکتی در بدو ورود دانشجویان جهت شناسایی نقاط ضعف و برنامه ریزی جهت تقویت آن ها مفید و موثر می باشد.