تحلیلی بر نقش و جایگاه آموزش و پرورش در ارتقای سواد گردشگری

تحقیق حاضر از نوع کیفی-توسعه ای بوده و در این راستا به بررسی درون متنی کتب و روش تحلیل محتوای متنی(فراترکیب) پرداخته و پس از طبقه بندی محتوای دروس و مقاطع مختلف به سنجش میزان آگاهی بخشی در حوزه های مختلف گردشگری پرداخته شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد بیشترین میزان آموزش و آگاهی بخشی در حوزه گردشگری در دوره ابتدایی و کمترین میزان نیز مربوط به دوره متوسطه اول می باشد. ضمن اینکه به لحاظ محتوایی نیز از مجموع 41 سرفصل مطروحه در منابع درسی،بیش از 40 درصد (معادل 17 عنوان) مربوط به این مسئله بوده و پس از آن توجه به طبیعت و طبیعت گردی با 24 درصد(10 عنوان) در رتبه دوم قرار دارد. پس از این دو مفهوم، مباحث مربوط به معرفی اهمیت سفر و جاذبه های مربوطه به گردشگری مذهبی و زیارتی با 8 عنوان(حدود 20 درصد)، گردشگری تاریخی - فرهنگی حدود 10 درصد(4 عنوان) و سفر های بین المللی و جهانگردی با حدود 5 درصد(2 عنوان) در رتبه های بعدی قرار دارند. ضمن اینکه بر اساس یافته های حاصل از روش تحلیل تاپسیس(TOPSIS)، دوره متوسطه اول CL برابر 0.793 به عنوان اولویت برتر در ارتقای سواد گردشگری انتخاب شده است. همچنین پس از آن دوره متوسطه دوم (با CL برابر 0.492) به عنوان اولویت دوم و پس آن دوره ابتدایی دوم(با CL برابر 0.206) به عنوان اولویت سوم و در نهایت دوره ابتدایی اول به عنوان اولویت آخر قرار گرفته است.