مقایسه روش های پرورش، عملکرد و فناوری گلخانه های تولیدکننده گل بریدنی رز در دو شهرستان اندیمشک و دزفول در استان خوزستان

لازمه توسعه بخش گلکاری کشور تغییر از مرحله سنتی به مرحله صنعتی است،  که این به عواملی مانند فناوری گلخانه، فناوری روز در پرورش و وضعیت بازاریابی ارتباط دارد. در این پژوهش، برای بررسی وضعیت فعلی گلخانه های گل بریدنی رز در دو مرکز اصلی پرورش این گل در استان خوزستان، شهرستان اندیمشک و دزفول، تلاش شد با بررسی میدانی و جمع آوری داده از ساختار و کنترل شرایط محیطی گلخانه، روش های پرورش و نگهداری گل بریدنی رز، میزان عملکرد و شرایط پرورش دهندگان، پیشنهادهایی در راستای افزایش بهره وری از گلخانه ارایه گردد. داده های موجود در پژوهش حاضر از 60 گلخانه تجاری تولیدکننده گل رز به روش به طور کامل تصادفی و از راه پیمایشی و مراجعه به سازمان جهاد کشاورزی استان خوزستان گردآوری شد. نتایج نشان داد سامانه سرمایش به ترتیب در 2/45 و 6/34% از گلخانه های اندیمشک و دزفول، سامانه فن و پد بود. مشخص گردید که 2/50 و 9/40% از گلخانه های اندیمشک و دزفول از سامانه گرمایشی بخاری استفاده می کنند و بیشتر  گلخانه ها از راه باز و بسته کردن دریچه ها، برای کم کردن دما در تابستان و افزایش دما در زمستان برای ایجاد تعادل دمایی با محیط بیرون استفاده می کنند. همچنین نتایج نشان داد سامانه آبیاری در گلخانه های اندیمشک 2/40% ثقلی، 7/29 % غرقابی، 8/19% قطره ای و 3/10%هیدروپونیک و در گلخانه های دزفول 1/86% آبیاری جوی پشته و 12% قطره ای است. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص گردید که به ترتیب 6/49 و 1/50% گلخانه های اندیمشک و دزفول دارای پوشش پلاستیکی به همراه سازه فلزی هستند. میانگین سالیانه تولید گل بریدنی رز در شهرستان اندیمشک و دزفول به ترتیب 120 و 130 هزار عدد در هکتار بود و بیشتر بازار فروش را بازار محلی و تهران تشکیل می داد و صادرات آن ها به خارج از کشور از راه بازار تهران صورت می گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که 9/9 و 12% از تولیدکنندگان شهرستان اندیمشک و دزفول دارای تحصیلات دانشگاهی هستند. با توجه به نتایج بیشتر  عملیات مدیریتی گلخانه به صورت سنتی انجام می شود و به کارگیری روش های نوین به ویژه در سامانه های سرمایشی، آبیاری و تغذیه برای افزایش عملکرد و کیفیت گل امری ضروری است.