آلیاژ پلی (وینیل فروسن) /پلی بوتادی ان خاتمه یافته با هیدروکسیل (PVF/HTPB) به عنوان کاتالیست: تهیه،شناسایی و مقایسه

 در میان کاتالیست های نرخ سوزش (BRCs) در کامپوزیت های پرانرژی، کاتالیست های بر پایه فروسنی عملکرد بهتری داشته ولی دارای مشکلاتی همچون فراریت است. از این رو استفاده از مشتقات فروسنی با هدف سازگارگردن با پیش پلیمر پلی بوتادی ان خاتمه یافته با هیدروکسیل (HTPB) اخیرا در پژوهش های مرتبط با این حوزه مورد توجه قرار گرفته است.

در این پژوهش در بخش اول، مونومر وینیل فروسن (VFM) در سه شرایط مختلف با و بدون بنزوییل پراکساید (BPO) به عنوان آغازگر و با درصدهای مختلف مونومر وینیل فروسن) در حضور HTPB، به صورت درجا پلیمریزه شده تا پلی (وینیل فروسن) (PVF) تهیه گردد. سپس، آلیاژهای PVF/HTPB حاصل با استفاده از آزمون های FT-IR، 1H NMR و GPC شناسایی شدند. در بخش دوم این پژوهش، کامپوزیت های پرانرژی حاوی آلیاژ PVF/HTPB تهیه و خواص حرارتی آن ها توسط آزمون TGA با کامپوزیت های پرانرژی حاوی کاتالیست های رایج مقایسه شد.

نتایج GPC نشان داد که پیک اصلی بزرگ تر و پهن تر شده است که به علت افزایش میزان متوسط وزن مولکولی در آلیاژ PVF/HTPB باشد. نتایج حاصل از مقایسه حرارتی نشان داد که کامپوزیت های پرانرژی برپایه آلیاژ PVF/HTPB نسبت به کاتالیست های مرسوم عملکرد بهتری داشته و دمای تجزیه آمونیوم پرکلرات (AP) را بیشتر کاهش داده است. آلیاژ PVF/HTPB  به عنوان یک کاتالیست نرخ سوزش در کامپوزیت های پرانرژی عمل می کند به نحوی که به رفع مشکل مهاجرت نیز به سبب آلیاژسازی درجا VFM به HTPB کمک نماید.