اثر محافظتی تمرین هوازی و ژل رویال بر شاخص های پروفیبروژنیک بافت کبدی و مقاومت به انسولین در موش های چاق

 چاقی با عوارض متابولیکی متعدد مانند افزایش شاخص های پروفیبروژنیک بافت کبدی مشخص می شود. اکثر داروهای ضد چاقی دارای عوارض جانبی کبدی هستند. هدف این پژوهش تعیین اثر محافظتی تمرین هوازی و ژل رویال بر شاخص های پروفیبروژنیک بافت کبدی و مقاومت به انسولین در موش های چاق بود.

در این تحقیق تجربی، 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در پنج گروه رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب-تمرین (HFDT)، رژیم غذایی پرچرب-ژل رویال (HFDRJ) و رژیم غذایی پرچرب-تمرین- ژل رویال (HFDTRJ) قرار گرفتند. گروه های مکمل، طی دوره مداخله روزانه 100 میلی گرم ژل رویال (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) رقیق شده در آب مقطر را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با شدت 60-50 درصد اکسیژن مصرفی (VO2max)، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. میزان بیان ژن های فاکتور رشدی تغییر شکل دهنده بتا (TGF-β) و Smad3 به روش Real Time PCR اندازه گیری شد.

افزایش معنی داری در میزان TGF-β، Smad3 و مقاومت به انسولین در گروه های HFD، HFDT، HFDRJ و HFDTRJ نسبت به گروه ND مشاهده شد (001/0=P). همچنین کاهش معنی داری در مقادیر TGF-β، Smad3 و مقاومت به انسولین در گروه های HFDT، HFDRJ و HFDTRJ نسبت به گروه HFD؛ و HFDTRJ نسبت به گروه های HFDRJ مشاهده شد (001/0=P).

به نظر می رسد تمرین هوازی به همراه ژل رویال می تواند به کاهش مقاومت به انسولین و بهبود شاخص های پروفیبروژنیک بافت کبدی در چاقی ناشی از رژیم غذایی پرچرب کمک کند.