پاسخ های فیزیولوژیک گیاه کینوا به کاربرد نیتروژن در شرایط شور

تنش شوری از عمده ترین تنش های غیرزنده است که با کاهش جذب آب و برهم زدن تعادل عناصر غذایی باعث کاهش رشد گیاه می شود. این آزمایش به منظور بررسی اثر کود نیتروژن در غلظت های بالای شوری بر صفات فیزیولوژیک گیاه کینوا به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور شوری (100، 200، 300، 400 و 500 میلی‏مولار کلرید سدیم) و نیتروژن نیتراته (50، 100، 150 و 200 میلی گرم در لیتر) با 3 تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان اجرا شد. صفات مورد مطالعه شامل عملکرد کوانتوم، شاخص کارایی فتوسنتزی، وزن خشک اندام هوایی، محتوی پرولین، قند محلول و مالون دی آلدیید و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز بودند. نتایج نشان داد که عملکرد کوانتوم، محتوای پرولین و قندهای محلول تحت تاثیر شوری و نیتروژن قرار گرفتند و افزایش سطح شوری از 100 به 500 میلی مولار باعث افزایش عملکرد کوانتوم، محتوی پرولین و قندهای محلول شد. اما افزایش غلظت نیتروژن از 50 به 200 میلی گرم در لیتر باعث افزایش محتوی پرولین و کاهش محتوی قندهای محلول شد. وزن خشک اندام هوایی، محتوی مالون دی آلدیید، فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز تحت تاثیر برهم کنش نیتروژن و شوری قرار گرفتند. نتایج نشان داد، در سطوح بالای شوری افزایش غلظت نیتروژن به 150 و 200 میلی گرم در لیتر باعث کاهش وزن خشک و محتوی پتاسیم اندام هوایی، افزایش محتوی مالون دی آلدیید و فعالیت آنزیم کاتالاز و گایاکول پراکسیداز و محتوی سدیم اندام هوایی شد. با توجه به نتایج، در شوری های پایین (100 و 200 میلی مولار) و متوسط (300 میلی مولار) مصرف 200 میلی گرم در لیتر نیتروژن و در شوری های بالا (400 و 500 میلی مولار) مصرف 50 میلی گرم در لیتر نیتروژن در محلول غذایی توصیه می شود.