مطالعه پراکنش و فراوانی زئوپلانکتون ها در آبهای ساحلی جنوب دریای خزر (مطالعه موردی: منطقه چالوس و نوشهر)

 این مطالعه بررسی تنوع زیستی زیوپلانکتون های آبهای حوضه جنوبی دریای خزر در محدوده شهر های نوشهر و چالوس بود. نمونه برداریها در سه نیم خط عمود بر ساحل شامل اعماق (5- 10 و 20 متر) در دو فصل پاییز و زمستان سال 1392 انجام شد.

 در مجموع، طی دو فصل 8 گروه زیوپلانکتونی شناسایی شدند. در فصل پاییز بیشترین فرآوانی متعلق به لارو دوکفه ایها (8060 فرد درمتر مکعب) و کمترین فرآوانی متعلق به کرم پرتار N. diversicolor (299 فرد در متر مکعب) بود. در فصل زمستان، گونه گردانتن Asplanchna sp. (6877 فرد در متر مکعب) دارای بیشترین فرآوانی بود. کمترین فرآوانی نیز به یکی از  مراحل لاروی بارناکل (Cypris of Balanus sp.) (372 فرد در متر مکعب) تعلق داشت. در هر یک از دو فصل، فرآوانی گروه های زیوپلانکتونی در بیشتر ایستگاه ها دارای اختلاف معنی داری با هم بودند (P<0.05). همچنین در فصول پاییز و زمستان، تمامی گروه های زیوپلانکتونی شناسایی شده دارای پراکنش یکنواخت بودند.

مقادیر شاخص های تنوع و غنای گونه ای در دو فصل متفاوت از یکدیگر بودند. شاخص های تنوع گونه ای شانون و غنای گونه ای مارگالف در اکثریت ایستگاه ها در فصل پاییز بیشتر از زمستان بودند. در حالیکه، مقادیر شاخص های تنوع گونه ای سیمپسون و غنای گونه ای مینهینیک در بیشتر ایستگاه ها در فصل زمستان بالاتر بودند. همچنین، مقادیر شاخص های تشابه کیفی (جاکارد) و کمی (کولزینسکی)، در دوفصل پاییز و زمستان کاملا متفاوت از هم بودند.

در پاییز ایستگاه ها از نظر شاخص های تشابه کیفی و کمی با هم متفاوت بودند اما در زمستان، تمامی ایستگاه ها از نظر شاخص های تشابه کیفی و کمی یکسان بودند (%100).