نقش آمادگی قلبی عروقی و شایستگی حرکتی ادراک شده در ارتباط شایستگی حرکتی واقعی و فعالیت بدنی دانش آموزان مدارس ابتدایی

ستودن و همکاران (2008) یک مدل برای ارتقاء سطح فعالیت بدنی، وزن سالم و مسیرهای مثبت سلامتی در کودکان ارایه کردند. بنابراین هدف این مطالعه بررسی نقش میانجی گری آمادگی قلبی عروقی، شایستگی حرکتی ادراک شده در ارتباط بین شایستگی حرکتی واقعی و فعالیت بدنی دانش آموزان دوره ابتدایی بود. تحقیق از نوع همبستگی است. 204 دانش آموزان از چهار مدرسه تهران در این مطالعه شرکت کردند. شایستگی حرکتی واقعی و آمادگی قلبی عروقی به ترتیب با استفاده از فرم کوتاه آزمون بروینینکی-اوزرتسکی (BOT-2) و راه رفتن/دویدن 540 متر اندازه شدند. همچنین برای اندازه گیری شایستگی حرکتی ادراک شده از مقیاس توانایی جسمانی پرسشنامه خودتوصیفی بدنی مارش (PSDQ) و پرسشنامه فعالیت بدنی کودکان بزرگ تر (PAQC) برای فعالیت بدنی استفاده شد. نتایج آزمون پیرسون نشان داد ارتباط متوسط تا ضعیفی بین همه متغیرها وجود دارد (05/0>p). همچنین نتایج تحلیل مسیر رگرسیون نشان داد  شایستگی حرکتی ادراک شده و نه آمادگی قلبی عروقی ارتباط بین شایستگی حرکتی واقعی و فعالیت بدنی را میانجی گری می کند (05/0>p). برنامه های تربیت بدنی بر رشد شایستگی حرکتی واقعی، شایستگی ادراک شده دانش آموزان دوره ابتدایی تاکید داشته باشند. زیرا باعث افزایش مشارکت دانش آموزان در فعالیت های بدنی و افزایش استقامت قلبی عروقی می شود.