اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر باورهای غیرمنطقی و شادکامی سالمندان

سالمندی فرآیندی طبیعی و مرحله ای حساس در زندگی یک فرد است که با طیف وسیعی از تغییرات فیزیولوژیکی و روان شناختی از جمله افزایش باورهای غیرمنطقی و تضعیف شادکامی همراه است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر باورهای غیرمنطقی و شادکامی سالمندان شهر کرمانشاه انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان شهر کرمانشاه در سال 1400 بودند، که به شیوه نمونه گیری دردسترس 30 نفر از سالمندان (60 تا 70 سال) با توجه به ملاک های ورود و خروج مطالعه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله درمانی طی  8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند و گروه کنترل در لیست انتظار برای درمان قرار گرفت. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های باورهای غیرمنطقی جونز و شادکامی آکسفورد بودند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSS نسخه 25 تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که در پس آزمون، گروه آزمایش از نظر هر دو متغیر باورهای غیرمنطقی و شادکامی تفاوت معنی داری با گروه کنترل داشتند. به عبارت دیگر، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث شد که سالمندان باورهای غیرمنطقی کمتر و شادکامی بیشتری را تجربه کنند (05/0>P). با توجه به اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، درمانگران و متخصصان مرتبط با سلامت می توانند از این روش درمانی برای مداخله های مرتبط با سلامت به ویژه برای بهبود باورهای غیرمنطقی و شادکامی استفاده نمایند.