نام ایران در شعر شعرای عصر سامانی و غزنوی

سرزمین ایران اگر چه در مقاطعی از تاریخ مورد تهاجم اقوام مختلفی قرار گرفت اما این عوامل منجر به گسست فرهنگی نگردید و این سرزمین توانست هویت فرهنگی و نام خود را از پس اعصار و قرون حفظ نماید. یکی از دلایل این مدعا مراجعه به متون ادبی و آثار شعرای بزرگ این سرزمین در دوران ها و مقاطع مختلف تاریخی است. از دوران های درخشش احیای فرهنگی و ادبی در قالب شعر پارسی، دوران حکومت سامانیان و غزنویان در ایران است که شاهد متون نظم و نثر فراوان و بی نظیری هستیم که نویسندگان و سرایندگان آن اهتمام زیادی جهت ذکر نام ایران در جای جای این آثار ادبی نموده اند. از آن میان می توان به اشعار رودکی، ابوالموید بلخی، دقیقی، فرخی سیستانی و منوچهری اشاره کرد. در این مقاله کوشش شده است با شیوه کتابخانه ای- توصیفی نمونه هایی از این اشعار ذکر گردد.