ارزیابی عملکرد لرزه ای قاب های مهاربندی همگرای ویژه بزرگ مقیاس با نسبت دهانه های متفاوت

در این پژوهش عملکرد لرزه ای قاب های دارای مهاربند همگرای ویژه بزرگ مقیاس با نسبت دهانه های متفاوت مورد بررسی قرار می گیرد؛ برای این منظور هشت سازه چهار و هشت طبقه با قاب مهاربندی همگرای ویژه به شکل محیطی و با پیکربندی ضربدری متعارف و ضربدری بزرگ مقیاس با نسبت دهانه های متفاوت، به صورت سه بعدی طراحی شدند، سپس یک قاب مهاربندی از آن ها به شکل دوبعدی با در نظر گرفتن آثار مرتبه دوم بخش ثقلی حذف شده از طریق ستون متکی، در OpenSees مدل سازی شد. نهایتا به منظور بررسی عملکرد لرزه ای سازه ها و انجام تحلیل دینامیکی فزاینده، 14 شتاب نگاشت حوزه دور از گسل با توجه به ویژگی های محل احداث بنا انتخاب شدند. بررسی نتایج تحلیل ها با توجه به گزارش NIST GCR 10-917-8 و دستورالعمل Hazus در شاخص حداکثر دریفت بین طبقات، مقایسه منحنی های شکنندگی و مقایسه پریود و وزن سازه ها، بیانگر این است که در قاب های مهاربندی همگرای ویژه در صورت مساوی بودن نسبت دهانه ها، مهاربند ضربدری بزرگ مقیاس عملکرد مناسب و صرفه اقتصادی دارد و در صورت متفاوت بودن نسبت دهانه ها، استفاده از مهاربند ضربدری بزرگ مقیاس عملکرد مناسب تری از مهاربند ضربدری متعارف داشته و از نظر اقتصادی هم بسیار به صرفه تر است. برای نمونه در سازه های هشت طبقه و در نسبت دهانه 5/1 وزن نمونه دارای مهاربند ضربدری بزرگ مقیاس، حدود 20 درصد کمتر از سازه مشابه با مهاربند ضربدری متعارف است. همچنین زمان تناوب قاب های با مهاربند ضربدری متعارف حدود 20 تا 30 درصد از سازه های با مهاربند بزرگ مقیاس بیشتر است که بیانگر سختی بسیار زیاد مهاربندهای بزرگ مقیاس می باشد.